Πέμπτη 17 Απριλίου 2008

Λέω λοιπόν στο αφεντικό μου

1. Ποτέ μην μου δίνεις να κάνω δουλειές το πρωί. Πάντα να περιμένεις μέχρι τις 4.00 και μετά να μου τις φέρνεις. Η πρόκληση της οριακής προθεσμίας είναι ανανεωτική.

2. Εάν πρόκειται για μια πολύ βιαστική δουλειά, μπαίνε στο γραφείο μου κάθε 10 λεπτά και ρώτα με πως πάω. Αυτό βοηθάει πολύ. Ακόμα καλύτερα, κάτσε πίσω από το κεφάλι μου και δίνε μου συμβουλές με το πάτημα κάθε πλήκτρου.

3. Πάντα να φεύγεις χωρίς να λες τίποτα σε κανέναν. Μου δίνει την ευκαιρία να είμαι δημιουργική όταν κάποιος ρωτάει που είσαι.

4. Εάν είμαι φορτωμένη με χαρτιά, κουτιά, βιβλία ή διάφορες προμήθειες, μην μου ανοίξεις την πόρτα. Πρέπει να μάθω να λειτουργώ σαν παραπληγική. Το να ανοίγω τις πόρτες χωρίς να χρησιμοποιώ τα χέρια μου είναι καλή εξάσκηση σε περίπτωση που τραυματιστώ και χάσω τα άκρα μου.

5. Εάν μου δώσεις πολλές δουλειές να κάνω, μην μου πεις πια έχει προτεραιότητα. Είμαι μέντιουμ. Θα το καταλάβω μόνη μου.

6. Κάνε ότι μπορείς για να με κρατάς μέχρι αργά στο γραφείο. Τον χώρο εργασίας μου τον λατρεύω. Εξάλλου δεν έχω να πάω και πουθενά αλλού ή να κάνω και οτιδήποτε άλλο. Πέρα από την δουλειά, καμία άλλη ζωή.

7. Εάν κάνω κάποια δουλειά και μείνεις ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα, κράτα το μυστικό. Εάν ακουστεί παραέξω, αυτό μπορεί να σημαίνει προαγωγή και δεν θα θέλαμε ποτέ να πάθουμε κάτι τέτοιο.

8. Εάν δεν μείνεις ευχαριστημένος με κάποια δουλειά που έκανα, φρόντισε να το μάθει όλο το κτίριο. Τρελαίνομαι όταν το όνομα μου αναφέρεται σε όλες τις συζητήσεις των υπαλλήλων. Γεννήθηκα για να με μαστιγώνουν.

9. Εάν για κάποια δουλειά έχεις συγκεκριμένες οδηγίες να μου δώσεις, μην τις γράψεις σε ένα χαρτί. Μάλιστα τώρα που το σκέφτομαι, το καλύτερο θα ήταν να περιμένεις μέχρι να τελειώσω την δουλειά για να μου τις δώσεις. Όπως καταλαβαίνεις δεν υπάρχει λόγος να με μπερδεύεις με χρήσιμες πληροφορίες.

Ποτέ να μην με συστήνεις στους συνεργάτες σου. Δεν έχω κανένα δικαίωμα.

Στην τροφική αλυσίδα της εταιρείας εγώ είμαι το πλαγκτόν.

Να μου λες όλα σου τα προβλήματα. Είναι ωραίο να ξέρεις ότι κάποιος είναι λιγότερο τυχερός από εσένα.

Έχω ιδιαίτερη αδυναμία στην ιστορία εκείνη που δεν έχεις λεφτά να πληρώσεις τους φόρους που σου αναλογούν με βάση το τεράστιο εισόδημα που έχεις.

Σε φιλώ. ( Κάτι άλλο εννοώ - πιο απλό, πιο καθημερινό και ΟΧΙ εκεί που πάει το μυαλό του { άντε τώρα να ξεμπλέξεις})

8 σχόλια:

leontidis είπε...

Αν μπορούσα (ήξερα τον τρόπο)θα έστενα μια φωτογραφία σκεφτικού χαμογελαστού ανδρικού πρσώπου.

Μανόλης είπε...

Τι ακριβώς θέλει να πει ο ποιητής ;
Τι ακριβώς εννοείς ο/η leontidis ;

Unknown είπε...

Το ακριβώς θα χαλούσε όλη τη "μαγεία"... Ας βάλει ο καθένας ό,τι θέλει με το νού του.

Μανόλης είπε...

Ουάου. Συμφωνώ, vaggelis.
Απλά έλεγα να την ανοίξουμε την συζήτηση.
Ο.Κ. φαντασία λοιπόν . . .

Unknown είπε...

δεν μπορώ να σχολιάσω! δεν ξέρω και πολλά από blogg... εχεις msn?

Μανόλης είπε...

Γιατί msn ;
Εδώ - εδώ.
Μιά χαρά τα πάς.
Μιά χαρά ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ.
Συνέχισε έτσι.
Σχόλιο σε σχόλιο.
Blog σε blog.
Προσπαθείς και απλά πετυχαίνεις.

Unknown είπε...

καλά... αύριο θάχω ξεχάσει το password...

Μανόλης είπε...

. . . Πές το σε μένα θα το θυμάμαι.
Δεν θέλω να διαβάζω χαζά.
Σου είπα, τα πας μια χαρά.
Αύριο θα θυμάσαι το password και θα ξεκινήσεις να κάνεις ένα δικό σου blog.
Για σκέψου το. !!!!!!!!!